ağır vasıtalarda yokuş çıkma vitesi anlamında

en klasik gay geyiklerinden biri.
şöyle ki;

- slm
+ slm
- nbr
+ ii
u?
- ii
+ asl pls
- üsküdar
+ uzak bye

yüreğim kanıyor.

sahibi olmayan hayvancıklara ölüm !
peki; anası, babası, kimi kimsesi olmayan çocuk esirgeme kurumundakileride mi öldürelim ? e onlarda sahipsiz ? büyüdüklerinde hırsız olup evlerimize, arabamıza girecekler. eline bıçak alıp önümüzü kesecekler.
emekli maaşını almış evine giden fatma nineyi maaşını almak için kesip biçecekler... şimdi kim zararlı ve hakikatli bir hayvan ???
biri iki ayaklı biri dört ayaklı hayvan.
dört ayaklısı ''sataşılmadıkça'' zararsız diğer iki ayaklısı en zararlısı ? eeee...
''yaradılanı severim yaradandan ötürü'' hangi yaradanı sever bu zihniyet ki yaratılanı sevsin ???

yakın zamanda camı çerçevesi indirilecek olan dernektir. gazetenin birinci sayfadan manşet yapma nedeni de budur, hedef göstermek.

sonunun nereye varacağının bilinmesine rağmen vazgeçilmeyen, umutsuzlukta umut aratan eylem. fakat doğal bir arayış bu, arama çabasına girmek değil. kaldırımda yürürken insanların gözüne bakmak, "sen misin?" diye sormak bir bakıma. ya da otobüste sırt sırta ayakta beklediğin insanın seni fark etmesini istemek. olmadı yalnız başına gittiğin bir romantik komedide salonda kendinden başka yalnız bir erkeği araması gözlerinin.
evet, sonuç hüsran her seferinde. ama beklemenin getirdiği o umut anı sonuç ne olursa olsun tadılmaya değer. değmese de verdiği ilham yeter.

(bkz: hepiniz benim bebeğimsiniz)

hani şarkılar bizi henüz bu kadar incitmezken
eskidendi, eskidendi, çok eskiden

baba ya da anne olana kadar aradaki açığı kapatan sevilesi yakın akrabadır. ona olan sevgi hiçbir zaman bitmez, ama insanın kendi çocuğu olmasıyla birlikte yoğunluğunda azalma görülür.

kuroydu ama para da ondaydı dedirten yazar.*

bunun bir de affedersin pandikli versiyonu vardı. ilkokullu abazan veletlerin zevk oyunuydu.

yeni insanlarla tanışmak istemiyorum sözlük. böyle sohbet muhabbet karşılıklı çekim falan filan oluyor ama yine de görüşmek istemiyorum. bu aya kadar böyle değildim ben yeni yeni oluyor bu durum. neden acaba? mesela tam tanışacam saçma sapan bir insan çıkacak korkusu beliriyor ve uygulamayı kaldırıyorum. ben vegan olmanın etik olmasını ama et yemenin etik olmamasını tartışmak istemiyorum kardeşim ya da ne bileyim birkaç kez görüştükten sonra müsait bir ortamda öpüşmek falan istemiyorum mıç mıç. sonuçta sen kim köpeksin ki (3 gün önce tanımadığım insan) yanımda bitip ağzımın içine salya akıtıyorsun. biriyle tanıştığımda genelde zamana ihtiyacım oluyor onu da hiçbiri vermedi şu ana kadar. geyler çok sıkıcı ve riyakar. genellememi de yaptıktan sonra ben kaçar <3

(bkz: albert kuma)